Alweer een spannende zondag vandaag. Vandaag komen we langs de oude rijksweg zuid in Susteren waar we dit electriciteitshuisje tegen komen. Wel al wat ouder, maar nog niet zo heel oud als de andere huisjes. Vreemd aan deze is dar er een aanbouw aanzit waarvan op het eerste gezicht niet te zien is ofdat die er meteen bij gemaakt is of dat deze er later aan vast is gebouwd. Het waarschijnlijk alleen bedoeld voor de Manege die er een goeie honderd meter vanaf ligt.
De volgende bijdrage komt van Ria weliswaar op mijn verzoek, maar dit is dan ook een wondermooi transformatorhuisje ook wel een transformatorhoogtoren genoemd. Het is buiten gebruik, maar wordt wel helemaal gerestaureerd in opdracht de Stichting Monumenten Schouwen-Duiveland. Aan dit huisje zit een hele historie vast en het verhaal kan ik wel gaan kopiëren, maar is veel eenvoudiger te lezen op de site van de stichting. Bijzonder is dat hier de volledige inrichting nog in staat tot aan de porseleinen isolatoren toe.
Dit exemplaar staat er al jaren en iedereen rijdt er gewoon langs zonder dat het iemand opvalt. Het ligt aan de spoorsingel in Heerlen en heeft een zeer afwijkend model. Dat is dan wel weer jammer als je er niet wat meer informatie over kunt halen, maar we doen ons best. Het moet spannend blijven.
Heerlen is een klein dorp aan het begin van de 19e eeuw, maar door de komst van de mijnen groeide de stad explosief. Momenteel is het de vierde stad in Limburg. Een industrie komt en een industrie gaat. Net zo hard als de kolen kwamen en het staatbeeld beheerste hier in de oostelijke mijnstreek, zo snel is ook alles weer afgebroken. Een kleine schacht van de ON1 (Oranje Nassau Mijn 1) is alles wat er over is van de mijnindustrie in Heerlen.
Ria van Felius mailde mij het volgende: Je zult het niet geloven, maar ik liep vorige week door ons dorp en wat zie ik daar staan……!!! Een Pzem kotje. (een tranformatorhuisje van de PZEM – Provinciale Zeeuwse Elektriciteits Maatschappij)
Gewoon naast de kerk die op instorten staat en waar ik bijna dagelijks langsloop.
Scharendijke ligt direct aan het grevelingenmeer en de Noordzeestranden. Deze mooie Zeeuwse plaats op het eiland Schouwen-Duiveland biedt een grote keur aan mogelijkheden voor een heerlijke vakantie. Zo heeft Scharendijke een eigen haven, een gezellige dorpskern en is het een geliefde plaats voor liefhebbers van de duiksport door de schitterende ligging aan het Grevelingenmeer. (scharendijke.com)
Ik had er nog nooit van gehoord, maar Di Mario kwam met dit Trafohuisje aan. Zomaar langs de Nieuwe Rijksweg, ter hoogte van Hotel De Oranjeboom. Volgens wiki:
‘s-Heer Hendrikskinderen is een dorp in de gemeente Goes, in de Nederlandse provincie Zeeland. Het dorp heeft 1363 inwoners (2010). Tot 1857 was ‘s-Heer Hendrikskinderen een aparte gemeente, op 2 oktober van dat jaar ging deze op in de gemeente ‘s-Heer Arendskerke. Het dorpje ligt op een uitloper van een kreekrug, waarop ook Goes ontstaan is. De kerktoren van de Protestantse Kerk, bijgenaamd de Peperbus, dateert uit de 15e eeuw. Het kerkgebouw is gebouwd in 1807, nadat de oude kerk wegens bouwvalligheid was afgebroken. In 1870 werd de consistorie in gebruik genomen. Sinds de jaren 80 zijn er dankzij de gunstige ligging ten opzichte van Goes aan de buitenkant van het dorp veel huizen verrezen. Een voorbeeld hiervan is de nieuwbouwwijk aan de oostkant van ‘s-Heer Hendrikskinderen. In 2012 zijn hier 30 nieuwbouwwoningen verrezen.
Op de hoek van de Bosweg en de Caulitenstraat vinden we een kapelletje met daar achter een trafohuisje. Een blokkendoosmodel vanuit mijn gezichtspunt, maar ik ben nog op zoek naar iemand die hier wat meer vanaf weet. Alleen Enexis hult zich in stilzwijgen als ik hier meer informatie over wil hebben. Wellicht dat dat ooit verandert als de site meer aanzien krijgt.
Sint Joost volgens wiki:
13e eeuw – Sint Joost is vernoemd naar de heilige Judocus. Het dorp is ontstaan bij een voormalig klooster (“Caulitenklooster”), dat toegewijd was aan deze heilige.
De regio van Sint Joost wordt herhaaldelijk onveilig gemaakt door de bokkenrijders(1730-1780). De legende vertelt dat deze bende van rovers en moordenaars een pact met satan gesloten hadden en op de rug van een geit reden wiens hoeven nooit de grond raakten. De Kloosterhof in Sint Joost werd gebruikt om nieuwe leden in te zweren binnen de bende.
Op 20 en 21 januari 1945 werd het dorp nagenoeg compleet vernietigd tijdens de bevrijding door de Britse troepen gedurende Operatie Blackcock.
