Kanne

Jeanne, van Sjannesblog heeft het volgende trafohuisje gevonden ze schrijft hierover het volgende:
Hoi Sjoerd
Afgelopen week wandelden wij vanaf de Pietersberg in Maastricht naar Kanne (B). Altijd een mooie wandeling. Opeens passeerden we een transformatorhuis in de vorm van een klein torentje. Het staat op de weg naar het kerkhof. Op de foto zie je een straatnaam, maar die stond niet parallel aan de straat, maar op een zijkant. Ik ben daarom niet zeker of dat de straatnaam is. Iets verderop stond ‘Oude Pruis’ aangegeven. Dit is in ieder geval het verlengde van de straat van het trafohuisje.
Ik hoop dat dit genoeg gegevens zijn.
Groeten
Jeanne (sjannesblog)

Wat Achter de Hoven in Riemst te maken heeft met dit huisje kan ik alleen maar naar raden. Het staat namelijk aan de Pruisstraat in Kanne. Je loopt daar met een grote boog vanaf de sint Pietersberg naartoe. Aan het metselwerk bovenin de toren kun je ziet dat ook hier voorheen bovengrondse kabels over de masten naar de huizen in het dorp gingen.
Update: Achter de Hove in Kanne is het voetpad wat vertrekt vanuit de voet van deze toren en achter de hoven van de mensen doorloopt tot aan de volgende parallelweg, daar vond ik met streetview het andere bordje Achter de Hoven. Het was even zoeken maar dan heb je ook wat…

Kanne (Limburgs: Kan) is een plaats in het zuidoosten van Belgisch-Limburg. Het is een deelgemeente van de gemeente Riemst en ligt pal aan de Belgisch-Nederlandse grens, onder de rook van Maastricht. Kanne ligt aan de Jeker en wordt in tweeën gedeeld door het Albertkanaal. Het gedeelte aan de (noord-)oostelijke kant van het kanaal, heet Neerkanne, het andere, aan de (zuid-)westelijke kant, heet Opkanne. Kanne ligt in het dal tussen het Plateau van Caestert (de Sint-Pietersberg) en de Muizenberg.(uit: Wikipedia)

Château Neercanne, vlak bij het dorp, ligt op Nederlands grondgebied (gemeente Maastricht). Het kasteel is het enige terrassenkasteel van Nederland. Het werd in 1698 op de resten van een oudere burcht gebouwd door de militair gouverneur van Maastricht Daniël Wolff baron van Dopff. Na Belgiës onafhankelijkheid ijverde de toenmalige eigenaar, Baron van Thier, ervoor dat zijn bezit bij het Koninkrijk bleef. De mergelstenen muren rond de zuidelijke boomgaarden van het kasteel werden zo de landsgrens tussen België en Nederland. Van deze muren staan nog enkele delen overeind. De Heilig-Grafkapel en het voormalige Kanunnikenhuis van de Sepulchrijnen pal naast de boomgaard werden echter Belgisch. Het kasteel en de buitenplaats zijn nu in het bezit van Stichting Het Limburgs Landschap. De binnenplaats, de bossen en enkele delen van de tuinen zijn vrij te bezoeken.