Als je van Noorbeek naar Slenaken rijdt, kom je door een van de mooiste streken van zuid Limburg. Daar vlak langs de Belgische grens is het mooi heuvelachtig en heb je de mooiste vergezichten. Bergje op en bergje af, en halverwege ligt het gehucht Hoogcruts. Daar, bergje weer op staat dit mooie trafohuisje. Een beetje ondergesneeuwd door de graffiti maar het heeft nog steeds zijn mooie vorm. Het heeft zelfs een ecologisch dak gekregen in de loop der jaren.
Aan de andere kant van de weg staat een vervallen klooster, waar men inmiddels aan het renoveren, cq aan het herbouwen is geslagen. De oudste vermelding van klooster Hoogcruts dateert uit 1686 en verwijst naar een mis die in 1428 ter plekke werd gehouden in “de Capelle van het Heylich Cruyts, d’welck tegenwoordigh is het Clooster”. Volgens de overlevering vond het klooster zijn oorsprong in een wonder toen een herder een kruis tussen de doornstruiken aanschouwde. Dit visioen was zo indrukwekkend dat zelfs de schapen op de knieën vielen. De lokale bewoners besloten ter herdenking van deze gebeurtenissen een kapel op te richten. (bron wikipedia)
De kapel werd bij akte van 24 maart 1496 verheven tot klooster. Het werd een klooster van de Reguliere Kanunniken van het Heilig Graf, ook wel aangeduid als Sepulchrijnen. Gilles de la Croix werd de eerste prior en vanaf dat moment werden de noodzakelijke kloostergebouwen bij de kapel opgericht. In de akte werd ook een numerus clausus opgenomen dat de gemeenschap niet groter mocht zijn dan 25 kloosterlingen.
